De kamer van Kirsty en Chase

Deze kamer is vrij klassiek gehouden, hoewel het toch nog wat voor tieners uitstraalt.
De meubelstukken zijn blauw/turkoois achtig uit hout. Het zijn immers wel één persoonsbedden die gescheiden worden van elkaar met een groot nachtkastje. De bovenkant is geschikt voor boeken, in de schuif kunnen dan van alle prulletjes ingestopt worden. De kast is even sierlijk afgewerkt als al het houtwerk. Ook is de kamer rijk aan een bureau.
Voor de bedden liggen schapenvacht matjes. De kamer heeft erg veel lichtinval van buiten en uitzicht op de vijver. Ook bied een deurtje aan het uiteinde van de rechterkant, toegang tot een kleine badkamer met enkel douche, toilet en wasbak. Ook wel nog een klein kastje voor handdoeken.
De vloer is simpel weg uit hout en de muren zijn neutraal wit gebleven.


(Denk maar het dekbed weg.)

Regels:
-Kloppen en wachten op toestemming.

Chase en Kristy stopte voor een -weeral eens- houte eiken deur met een metaal plaatje op: "Kristy & Chase". De letters waren er echt sierlijk ingegraveerd. "Naar u." Hij maakte een soort van buiging en keek haar daarna met een grijns aan. Het was zijn kamergenoot, dus daar mocht hij wel best mee kunnen opschieten. Al snel keek hij over haar schouder naar de kamer. Echter met een openmond. Het intrieur was niet zo van dat goedkoop spul. Alles was ordelijk opgemaakt en ze hadde echt alles wat ze nodig moesten hebben. Meteen liep hij naar het linkse bed en zette daar zijn spullen op. "We hebben zelf onze eigen badkamer!" juigde hij enthousiast. Best wel luxe en helemaal wat anders. "Ik dacht dat dit echt een instelling zou zijn."

(My name is kiRsty)
jij schrijft steeds kRisty xD

--------------------------------
Voorzichtig opende ze de deur naar haar kamer en bleef even versteld staan om alles in haar op te nemen, maar toen Chase zich nieuwsgierig over haar heen boog, liep ze door. Ze zette haar spullen op het rechter bed, want Chase had het linker al in zijn bezit genomen. "Dit is inderdaad echt vet" zei ze terwijl ze nog bewonderend om zich heen keek om zich vervolgens op het bed te laten vallen wat zachtjes terug veert. "We hebben zelfs een eigen badkamer" Zei hij enthousiast. "Wat!" ze stond op en keek om zich heen tot ze een deur zag en opende die snel. "Wow, dit is echt Super, geweldig, helemaal cool" Zei ze al springend in de badkamer. Ze kwam er echter weer heel rustig uit. "Ik dacht dat dit echt een instelling zou zijn" zegt Chase er nog achter aan. Kirsty knikt instemmend en loopt naar het raam toe en geniet van het uitzicht. "Moet je kijken" zegt ze nog snel, want alleen van een uitzicht genieten is natuurlijk helemaal niet gezellig.

Whoops! I'm sorry!
----
Hij liep naar haar toe en ging naast haar staan. Het was geweldig dat ze zo een groot raam hadden. "Ik begin meer en meer van deze plek te houden. Wat een luxe, ik ben hier beter af dan thuis!" Met een grijns keek hij zijn kamergenote aan. "Waar ben je van?" Weer liep Chase naar het bed en begon met uitpakken van kleren. Misschien was het best om eerst Kirsty haar kleren erin te laten leggen; hij wist inmiddels hoe meiden waren, hoewel hij ook aardig wat bij had. Niet echt geweldig veel, maar genoeg. Zijn petten en mutsen gingen al meteen in de schuiflade. Die koffers begonnen hem te irriteren én hij wou nog niet naar onder. Perfect om dus al uit te pakken.

Wat een vraag, wat moest ze hier nu op zeggen. Zo boeiend was haar jeugd niet. Het enige bijzondere was dat ze was geadopteerd, maar dat is ook niet echt heel erg belangrijk. "Ach, gewoon een gelukkig gezin, zeg maar. Tot we verhuisde enzo. Toen kwam ik hier terecht" Ze begon wat voorzichtig, maar eindigde met een glimlach. Chase begon zijn spullen uit te pakken en ergens vond ze dat niet eens zo'n slecht idee. Ze ging op haar bed zitten en legde alles op stapeltjes voor zich neer, zodat alles zo de kast in kon. "En jij?" vroeg ze uiteindelijk.

"Ik bedoelde eerder van welk land, weet je wel..." Chase had een redelijk accent. Niet echt hard, maar je hoorde zeker dat hij geen Amerikaan was of Canadees. "Ik ben van Londen, Groot Brittannië. Woonde daar bij mijn oom omdat mijn ouder me niet goed genoeg vonden. Het is best een lang verhaal dat ik je ga besparen." Nu was zijn glimlach als sneeuw voor de zon verdwenen en pakte hij verder uit. Ergens vond hij zichzelf ook niet interessant, helemaal niet. Nog snel liep hij naar de badkamer om wat spulletjes neer te zetten en liep toen terug naar het bed toe. Eigenlijk had hij meer om uit te pakken dan hij zich kon herinneren.

"Aha," kwam er uit haar mond. Ze had de vraag weer eens verkeerd opgevat. Hij vertelde dat hij uit Londen kwam en bij zijn oom woonde. Verder wilde hij niks zeggen, maar dat maakte haar niet uit. "Ik kom uit Amsterdam, Nederland." Gaf ze hem antwoord op zijn vraag. Ze liep naar de kast toe en legde haar stapeltjes kleding er nauwkeurig in. Ze hield nog genoeg ruimte over voor Chase, want ze kon goed stapelen en ze had al gezien, dat er aardig wat uit zijn tassen kwam. Ze hing twee jurkjes op een hangertje en hing deze ook in de kast. Vervolgens zette ze het een en ander in de badkamer en de half lege tassen schoof ze onder haar bed. Er zaten nog wat boeken en andere prulletjes in, maar ze had geen zin dit nu al uit te pakken. Ze ging op haar buik op het bed liggen, met haar benen in de lucht en keek naar hoe Chase zijn spullen uitpakte en weg legte. Ze ze had niet zo veel te vertellen of te vragen, dus liet ze een stilte vallen en was benieuwd hoe deze jongen hierop in zou gaan.

Chase was in zijn gedachten verzonken. Te ver om nog te denken bij dat Kirsty er nog was. Hij had gehoord wat ze zei, maar het niet opgepakt of ingeprent. Hij ging door met zijn tassen uit te pakken en dingen in de kasten te leggen. Integenstelling tot zijn kamergenote pakte hij wel alles uit. Daarna kwam hij eindelijk bij zinnen en keer naar haar. Ja, ze was best wel schattig hoe ze daar lag. Stilte was voor hem niet echt iets. "Wel, zoals je ziet ben ik niet geweldig gezelschap." Hij gooide een slappe grijns haar richting in en liet zich toen ook maar op bed vallen. Starend naar het witte plafond.

Chase ging in alle rust door met uitpakken en gaf haar verder geen aandacht. Ze liet hem dan ook lekker verder gaan en wachtte tot hij weer iets zou zeggen. "Wel zoals je ziet ben ik niet geweldig gezelschap." Hij grijnsde naar haar en liet zich toen op bed vallen. "Soms hou ik wel van stiltes." was haar antwoord op iets wat niet echt als vraag bedoelt was. "Meestal niet, maar soms wel" Ze draaide zich om en begon ook naar het plafond te staren, maar daar kreeg ze al snel genoeg van en schoof iets naar achter, zodat haar hoofd op z'n kop hing. Haar haren raakte de grond en ze bekeek de kamer. De hele kamer zag er zo anders uit. Terwijl er toch precies dezelfde dingen stonden als dat je het recht bekijkt. "Hoe is Londen?" vroeg ze. Ergens was ze best wel nieuwsgierig naar iemand die uit Londen kwam. Wat moest dat een gave stad zijn.

"Hoe is Londen?" Chase keek even naar haar en moest lachen om haar houding. Je ging hem niet vertellen dat dit meisje nog nooit naar Londen was geweest. "Ben je er dan nog nooit geweest? Anyway, Londen is Londen. Het leven daar is geweldig, toch mijn leven daar was geweldig toen ik bij mijn oom woonde. Het is een stad die bruist van het leven en een bepaalde sfeer. Zelf ben ik, zoals je kan horen, verzot op mijn thuishaven. En hoe is Amsterdam dan?" Toen hij klein was, was hij er een keertje geweest. Slechts voor één dagje omdat zijn ouders daar wouden gaan winkelen. Erg veel had hij er niet opgepikt. "Beter, hoe was jou leven in Amsterdam?" Zijn blik gleed over haar gezicht en lichaam. Even beter bekijken wat er onder zijn neus werd geschoven.

Ze luisterde naar zijn verhaal en zei af en toe iets als 'wauw' en 'vet'. Ze wilde dat ze zelf eens wat van de wereld had gezien. Ze was nog nooit buiten Nederland geweest. Vakanties waren altijd ergens in het land, nooit verder. Ze kwam weer omhoog en ging in kleermakers zit op bed zitten. "Amsterdam is wel vet, maar inmiddels gewoon normaal, zegmaar. Als je daar zestien jaar woont, dan heb je het allemaal wel gezien. Mijn leven daar was gewoon normaal, normaal. Tot we verhuisde een half jaar geleden, weet al niet eens meer waarheen, zo lang heb ik daar gewoond" Zei ze half lachend. Ze had deze kamer eigenlijk wel weer gezien. van onder tot boven en op z'n kop. Dus het werd tijd om wat meer van het huis te gaan zien. "Zin om het huis te gaan verkennen?" Ze sprong van het bed af en wachtte zijn antwoord af. Hopend dat hij mee ging, want als je alleen iets ging verkennen, kon je het met niemand delen en dat was altijd zo vervelend. Ze moest toch aan iemand haar energie kwijt en daar was hij dan maar even de dupe van.

Chase luisterde naar wat ze te vertellen had. "Een stad kan je toch maar moeilijk uitzien? Nja, ligt vast aan mijn hobby en aan mijn manier van denken. Maar goed, het lijkt me erg leuk om door jou op sleeptouw te worden genomen. Shall we go, Madam?" Even grijnsde hij, dit keer een beetje uitdagend en stond op. Bij de deur bleef hij wachten op haar. Kirsty was iemand die erg lief was en leek ergens in zijn ogen, erg zorgzaam. Met dit meisje zou hij vast en zeker geen problemen krijgen. Met andere woorden; Deze zou niet gaan zeuren rond zijn hoofd en hem echt gek maken op een slechte manier. Hij brandde van nieuwsgierigheid om het huis te bekijken en ook om anderen te ontmoeten.

"Oke dan" Ze liep naar de deur waar Chase op haar wachtte. Op de gang keek ze eerst even naar rechts, maar daar waren alleen nog maar deuren met namen erop, dus hier zou ze niet meer vinden dan slaapkamers. Ze liep vervolgens naar links de trap af naar de hal.